1h46min
Genre: Biography, Comedy, Crime
Σκηνοθεσία: Marielle Heller
Σενάριο: Nicole Holofcrener, Jeff Whitty
Πρωταγωνιστούν: Melissa McCarthy, Richard E. Grant, Dolly Wells
H καριέρα της ως βιογράφος διασήμων έχει από καιρό ξεφουσκώσει, οι λογαριασμοί της από την άλλη μένουν εξευτελιστικά παραφουσκωμένοι. Και της έρχεται η ιδέα: συντάσσει επιστολές πλαστογραφώντας το ύφος και την υπογραφή εκλειπόντων της Τέχνης και τις πουλά στους, σε μόνιμη αναζήτηση ευκαιρίας να πετάξουν τη σκούφια και τα δολάριά τους, συλλέκτες, με συνεργό της έναν άστεγο πρώην socialité.
Έχουν όνομα: Lee Israel και Jack Hock και είναι αληθινή η ιστορία που μας λένε. Αυτή, αλήτρα ηγεμόνας του πνεύματος και οινοπνεύματος γαβγίζει στους πάντες να μένουν μακριά από το ρημάδι κάστρο της, κρατώντας μια γάτα στο χέρι. Αυτός, υπερήφανα αυτοσαρκαζόμενος δανδής της καλόπιστης αναζήτησης του δρόμου και του πεζοδρομίου. Έχοντας δει την όποια ταλαντούχα μπογιά τους να στεγνώνει και εν τέλει να περνάει στον τοίχο της νεοϋρκέζικης επιτυχίας της άπληστης δεκαετίας του ’90, σχηματίζουν ένα ζευγάρι εκδίκησης σε ατακαδόρα διανοητική τραμπάλα (Melissa McCarthy και Richard E. Grant, δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι το ζευγάρι της χρονιάς). Που παίρνει φόρα και πέφτει με το κεφάλι καρφωτά πάνω στον ίδιο τοίχο με τη μόνη βεβαιότητα ότι ο τοίχος θα πέσει να τους πλακώσει, να τελειώνουν μια και καλή.
Καλοκουρδισμένη, αυτή είναι η λέξη που ταιριάζει καλύτερα σε αυτήν την ταινία που είχες πάψει να απολαμβάνεις από καιρό, όχι από εκλεκτικότητα αλλά από έλλειψη στις αίθουσες. Δεν τις κάνουν πια έτσι. Οι ταινίες δεν μιλούν με αυτό το σμίξιμο καυστικότητας και στοργής για τους καιρούς που όλο αλλάζουν και εμείς μένουμε ίδιοι και απαράλλακτοι στο μεγαλείο της μικρής ζωής που ζητά τη συγχώρεση του τίτλου από τον ίδιο της τον εαυτό. Επειδή είχε φωνή, αλλά είπε να μη φωνάξει, είπε καλύτερα να γράψει, για μια φορά χωρίς την απατηλή γοητεία της Τέχνης κατά νου, απλά γνήσια εξομολογούμενη τη λέξη μοναξιά ως αρχή και τέλος του καιρού της.
Cinefo 